viernes, marzo 30, 2012

Maratón BCN 2012


GRACIAS!!!! Es como quiero empezar mi crónica, dando las gracias a todos los que me habeis ayudado a cumplir el sueño de hacer una maratón.

Mi maratón empezó una semana antes, con fiebre…y con un ataque de nervios, nervios que duraron hasta que entré por el pabellón y os vi a todos tirados sobre la moqueta, creo que en ese momento fue cuando me relajé. Todos bromeábamos y reíamos. Aunque todos teniamos en la cabeza la carrera, nadie hablaba de ella, supongo que para liberar tensiones.

Llegó el momento de entrar en los cajones…y a correr. Salí con bastante respeto, por no decir miedo, a un ritmo bastante conservador: No quise ir contando los kilómetros y solo me centré en mantener el ritmo. En el kilómetro 3, la anécdota de la jornada, me pisan y me dejo la bamba atrás!!! Corro en contradirección (pues con la inercia como poco hice 10 metros), la recupero y entre risas nos volvemos a centrar en el tema. La rodilla se comportó bastante bien, lo que me permitió ir cómodo, ayudado por todos los ánimos que me dieron mis amigos y mi familia que se iban moviendo por todo el circuito.

En mi grupo íbamos Roger, Miki, Jose Luis (mi tio), Juan Carlos (C.E. Mediterrani) y yo. Roger tenia más ritmo que nosotros, pero como es tan bueno, le daba palo dejarnos. Tuve que insistirle para que se fuera y aún frenándolo hizo un tiempazo!!!
A Miki no se bien donde lo perdimos, lástima, porque me hubiera gustado acabarla contigo. Y Juan Carlos cayó en el 30. Tengo que reconocer que a partir del 38 empecé a descontar kilómetros y cuando llegué al 40 se me escapó la lágrima pensando en mis hijos que estaban en meta. Subimos el paralelo empujados por el corazón y al fin META.

Qué os voy a explicar de lo que se siente cuando acabas…indescriptible, tres días más tarde, aún me recreo pensando en la cursa!!

Francesc, aunque ya te lo he dicho en persona quiero volver a darte las gracias por todo lo que haces por nosotros, a Jose María por aguantar mis nervios y por todos sus consejos, a Miki por convercerme de apuntarme, a Paco por sufrir a mi lado en los entrenos, a Antonio y Pedro por su apoyo, a Roger por estar siempre dispuesto a ayudarte, a Tao por ser un ejemplo de coraje, a Jose Luis por ser mi gran compañero de cursas, a Susana por aguantar mis ausencias entrenando, a Rosario que siempre nos acompaña a todas las cursas, a Helena por su enorme corazón y al mejor amigo que uno pueda tener MIKI.

A todos vosotros y a la familia COMEKM …….GRACIAS!!!!

Javi…ánimo y ya verás como todo se queda en nada, aún te quedan muchos kilómetros por delante!!! Un abrazo!!!

Carlos Pazos.

domingo, marzo 25, 2012

FELICITATS COMPANYS/ES

Hoy día 25 de Marzo, hemos completado otra hazaña ComeKM, 10 miembros del equipo han completado la Maratón de BCN, no pudieron ser 11, pero no pasa nada, en cuanto lo recuperemos lo tendremos otra vez dándonos guerra.

Hoy a diferencia de la media no voy a hacer una crónica tan larga, ni voy a nombrar a tod@s los ComeKM, no, sólo voy a hablar de mí, porque espero que cada un@ que como yo ha tenido buenas sensaciones sea capaz de escribirse su crónica, no me conformo con un comentario quiero crónicas y dejéis la mía la última del Blog. Ainoa quiero crónica.

Otra maratón más hemos quedado supertemprano con el agravante de que teníamos una hora menos. Pronto nos hemos encontrado todos, risas geniales de antes de la competición, risas de nervios y de lo a gusto que nos encontramos juntos compartiendo experiencias.

Pronto ha empezado la cursa, he salido junto a mi gran amigo, al que admiro con devoción, Francesc, y otro compañero corredor del AEM, Xavi. Me había propuesto tener un ritmo constante de 4:40 o 4:45 y así ha sido, al final 4:41, pero lo más fuerte no es eso, lo más fuerte es que lo he podido aguantar hasta el final de la cursa, hoy el muro se había caído, no estaba, miedo en el 33-35 por si me venía pero estaba alucinado de ver de que las piernas seguían tirando y así hasta el final. BESTIAL, SUPER CONTENTO y MUY ENTERO.

Estoy orgulloso de este club, antes de la cursa emails de todos los compañer@s dándonos ánimos, inclòs del nostre bon amic que sempre ens segueix l’Albert, que allà per les illes està, però a les britàniques. Una compañía genial antes de empezar a correr y durante la cursa, que os llevaba conmigo todo el rato, en los entrenos que nos hemos metido y las ganas que le ponemos.

Sólo voy a nombrar a Francesc, GRÀCIES PER DONAR-NOS TOT, GRÀCIES A LA TEVA CONSTÀNCIA ESTÀS OBTENINT ELS TEUS EXITS QUE SON ELS NOSTRES, I SI NO MIRA ELS TEMPS DELS TEUS PUPILOS, GRÀCIES FRANCESC.

758 – Juan Carlos Blanco – 3:00:29
932 – Iván Martínez – 3:04:04
2106 – Iván Coronas – 3:16:29
2292 – José María Moreno – 3:17:55
4327 – Xavi Lafuerza – 3:30:54
¿??? - Roger Massana – 3:40:00
8785 – Carlos Pazos – 3:55:25
9441 – Francisco Domínguez – 3:58:32
11605 – Ainhoa Bermejo – 4:12:12
12190 – Miquel Franco – 4:16:47

Gràcies a tots, VISCA EL COMEKM.

martes, marzo 20, 2012

Cursa Sant Boi 2012


En esta ocasión ya que la salida era a las 10.00 h y cercana a Molins, me lleve a mis
dos mujeres, Adara y Mari. Lucía un sol espléndido con buena temperatura y cuando
llegamos había un gran ambiente por las cursas de alevines y benjamines que hacían
previamente.
Pensaba que iba a ser el único representante del ComeKm en Sant Boi, pero a la tarde
viendo los resultados en internet, me doy cuenta que también estuvo Roger Capdet.
No lo vi, creo que no nos conocemos en persona, pero por los tiempos quizás incluso
me tuvo a vista, que fueron los siguientes:
 
pos. 130 - 41:29 min - Roger Capdet
pos. 113 - 40:57 min - Oliver
 
Esta vez estoy contento con el resultado, solo 15 seg. mas que en Sant Antoni y no tienen nada que ver.
Quizás se puede comparar con Viladecans, solo que en esta ocasión empiezas bajando y terminas subiendo.
La cursa esta muy bien organizada, me resulto amena con sus bajadas, subidas, llanos, la urbe, paso por
el parque y todo acompañado de animación en varios puntos y pasando por la iglesia hasta cantaba el coro.
Termine en esta ocasión con buenas sensaciones porque le tenia tanto respeto a la subida final
que fui muy conservador en la segunda parte.
El 1er km es bajada de las que me gustan y hasta yo me tenia que frenar, para no perder el
control de mis zancadas. El 2ndo km también es bajada, pero ya con alguna súbdita a partir
de aquí se van alternando subidas y bajadas con algún llano. Cuando a partir del 5 al 6 ya van
ganando la subidas y es lo que prácticamente queda hasta el final.
No sabia cuanto me quedaba iba tranquilo subiendo a mi ritmo y me estaba adelantando un corredor,
 cuando me doy cuenta que a mi izquierda tenia el campo de béisbol y quedaba ya poco. Empecé a apretar
y entre a todo trapo a las pistas pudiendo aumentar hasta el sprint.
Seguro que tampoco hubiese mejorado varios minutos, pero tras la carrera veo que por miedo a
sufrir en exceso me había guardado en exceso en la 2parte de la cursa, pero me quedo con esa buena
sensacion de terminar con fuerzas.
 
Bueno chicas, cuidaros mucho que ya queda nada para la maratón, mucha suerte a ver si puedo
ir a animaros, ya veremos.

Besitos,
Oliver

martes, marzo 13, 2012

MITJA MONTORNÈS

AL LORO, QUE NO ESTAMOS TAN MAL....
Hola a tod@s,como bien dice el titulo de esta cronica , esta es la sensacion que me quedo ayer despues de la mitja.Despues de un comienzo de temporada un poco desanimado por el resultado de la mitja de Mataró (3 minutos mas que el año pasado), ayer fui a correr la mitja de Montornès, con el unico objetivo de bajar el tiempo del año pasado y pensando que a ver si era posible, si no, no pasaba nada.Pero bueno, tod@s sabemos que cuando menos te lo esperas, suena la campana y ayer sonó.

Os lo explico un poco como fue:fuimos Francesc, Tao y yo, luego en la cursa nos cruzamos con Carlos y su tio. El circuito lo cambiaron este año otra vez por obras, pero a mi me gusto más, ya que el poligono lo hicimos en los primeros 4 kms y el final era entrar en Montornés cuesta abajo y llegada al poligono.Comentar, que debido a que Francesc no se habia encontrado bien esta semana, decidio sabiamente darse la vuelta en el km 11 y no hacer la media entera, por este motivo no tiene crono, que te mejores!.Carlos, no conozco en que tiempos te mueves, por eso comenta tu, si te fue bien o mal, lo siento.

Tao y yo habiamos comentado que el, como tiene la maraton por delante, no queria tirar mucho y habiamos hablado que si donde se da la vuelta en la mitja no me llevaba mucha distancia, me esperaria y bajariamos juntos, pero luego improvisamos otro plan. Nada más colocarnos en la salida nos pusimos juntos los tres y le digo a Tao "mira tenemos la liebre de 1.30h aqui al lado"y me dice " esa no, la que tienes que fijarte es esa la de 1.25h", salida y a correr, veo a Tao, que no salio disparado como otras veces y me puse a su lado, pasamos los 3kms primeros y le dije " estoy acojonado pero voy a probar" estabamos con la liebre de 1.25h. Poco despues se fue alejando la liebre y con ella Tao, mi miró y le dije que tirase y asi fue, nos vimos en la vuelta y me llevaba solo unos segundos de ventaja ya que yo en todo momento fui viendo la liebre de 1.25h, pero le dije lo mismo que antes " tira que yo asi voy bien" y entonces es cuando Tao se dejo ir de verdad y empezo a correr como vereis en los tiempos.
Yo, no me creia como podia ir yo asi, ya que cuando hago series me cuesta ir a estos ritmos, pero tod@s sabemos que en carrera luego es diferente y más si llevas buen crono. Bajando vi a Carlos, bueno, me vio el, tambien a su tio y me extraño el no ver a Francesc y bueno, a piñon hacia Montornés. Sabia que el km 20 empezaba una fuerte bajada y que si llegaba bien alli podria apretar el ultimo km y asi fue, al final contentisimo, nunca lo habria pensado que fuese a bajar mi marca en más de un minuto y fue ayer: 1h25m06s.
Apunta Helena y gracias MARCA PERSONAL:
TAO: POS. 114 TIEMPO. 1.22.52 RITMO. 3.56
JAVI: POS. 175 TIEMPO. 1.25.06 RITMO. 4.02
CARLOS: POS. 1153 TIEMPO. 1.38.21 RITMO. 4.40
Pues ya no me lio más, un saludo a tod@s y nos vemos en la proxima.
Javi